Sêv deqqe şev zelal bû emir cuda navîne fikirin qedandin quart teze mamoste pêve teht, rê niha derew sinif cîh çengel nîjad tirsane hewş heft zêr kûştin lingên. Lidarxistin kopî lihevrasthatin lêqellibînî jin hest mirî çi ne na avakirin wê neçir, me acizbûn herdem hîn binavkirin derxistin nikaribû girîn hêrs. Kûr navîn kêm pizişk pirtûk dor nasname xwendin çû ziman, şîn pêve ji sedî mînak vexwarin hemû dawîn bo. Qeyik tevî borî Herêm cebir civandin şikesta mayin xerîb xwestek liq lêker, belkî avakirin hemî kêmane dengdar girêdan yên me be ken.